zondag 8 januari 2012

Een middagje Tiggelaar


Hoeveel mensen kunnen er in het Beatrix Theater in Utrecht? 1000-1500 mensen, best veel toch, en het was uitverkocht. Zoveel keer Eur 60,00 pp (en er dan niets op verdienen, vertelde Ben, huh?). Zaterdagmiddag 8 januari was ik een van die mensen die meegelokt waren naar het seminar ‘Dit wordt jouw jaar’ van Ben Tiggelaar.
Vrijwillig meegelokt hoor! Ik was wel benieuwd naar deze man, die zoveel mensen aanspreekt, ongeveer hetzelfde voor ogen heeft als ik en een goede marketing voert. Naast het uitgelezen moment om aan het begin van dit jaar inspiratie op te doen voor mijn te behalen doelen voor komend jaar, was ik vooral benieuwd naar ‘hoe doet Ben dat toch’. Keurig NLP-verantwoord kijken wat ik kan modelleren.
Super: een digitale afteller om het publiek te laten weten hoe lang het nog duurt voordat er gestart zou worden. En yes, precies op tijd startte er een live band met een speciaal lied over ‘2012, dit wordt jouw jaar!’. Geniaal, een live band voor de muzikale omlijsting. Dat was nummer 2 op de lijst van ‘hoe doet ‘ie het’.
En toen kwam Ben en startte zijn seminar. Herkenbare stukken ‘accelerated learning’ met een Nederlands tintje: weinig betrokkenheidsvragen en uitnodiging tot hand opsteken en maar af en toe een korte fysieke wakkerschut-oefening. En heel veel trucs, die we kunnen toepassen om 2012 ons jaar te laten zijn. En heel veel wetenschappelijke onderzoekers en hun onderzoeken.
Een prima middag, zou je zo zeggen, maar .... na een poosje keek ik eens op mijn horloge in de overtuiging dat het wel bijna pauze zou zijn. Er waren pas 48 minuten voorbij. Help! Hoe kan dat nu? Dat heb ik nog nooit ervaren bij soorgelijke bijeenkomsten. En Ben Tiggelaar komt toch op me over als een man met oprechte nieuwsgierigheid naar hoe mensen in de actie te krijgen om geluk te bereiken. Wat gebeurt er dan waardoor ik weg wil. En ik niet alleen, getuige de opmerkingen van andere deelnemers om mij heen dat het genoeg was geweest en tijd werd voor een wijntje.
Ik begon maar eens te luisteren naar het gefluister van mijn lichaam en ja hoor, dat begon te protesteren bij de ‘trucs’, de opmerkingen ‘Ben: “ja, dit ken je misschien al maar ik vind dat het nog wel een keer verteld mag worden”, en het zoveelste wetenschappelijke onderzoek. De irritatiegolf schoot dan omhoog.
Ik ben daar niet van, van de trucs. Die werken soms misschien even, als er iemand bij blijft staan als was het Croma ... voor het beste resultaat. Echte verandering vindt pas plaats als er op informatieniveau opnieuw verbinding wordt gemaakt met het werkelijke zijn van een persoon, met waarvoor hij gebakken is en hij het leven kan leven zoals dat voor hem bedoeld is. In een volgend weblog vertel ik daar meer over.
Ik hou van vernieuwing, wil graag verder. Oude informatie is oud en wellicht nog wel bruikbaar en nuttig. Het samenstellen van een nieuw programma en boek op basis van oude informatie, zet mijn reactie op ‘goedkoop en gemakkelijk’. Ik wil leren wat we nog meer of anders kunnen doen om ‘het’ te vinden in het leven.
Ik ben zeker nieuwsgierig naar de resultaten van onderzoeken, wetenschappelijk en vooral empirisch. Maar niet als dat gebruikt wordt om de inhoud te waarderen en/of valideren.
Hm, een middagje Tiggelaar levert me nog meer vragen op naar de mens Ben en de werkelijke redenen van dit publiek om daar op deze zaterdagmiddag te zijn, en wat het hen op termijn opgeleverd heeft.

1 opmerking:

Monique Kroes zei

Wat heb je dit mooi beschreven, Helma. Ik was één van de personen die ook graag hier naartoe had willen gaan, maar het evenement was al snel uitverkocht.
Het valt mij ook op dat ik bewondering heb voor wat een ander te vertellen heeft, maar als ik me erin ga verdiepen en ik de betreffende persoon irl zie, ik word teleurgesteld. Nu ik jou zo 'hoor', ben ik achteraf gezien best wel blij dat het evenement was uitverkocht. Wellicht was ik daar ook teleurgesteld vandaan gekomen.
Ik heb ooit eens een boek gekocht nadat ik diverse verhalen had gehoord over een bepaalde 'methode'. Bovendien had ik die persoon al meerdere malen in het echt mogen ontmoeten en vol enthousiasme was ik in haar boek gedoken. Ik dacht toen echt dat ze totaal vernieuwend was en dat ze met iets nieuws op de proppen was gekomen. Wat bleek, het boek was inmiddels voor een 6e keer uitgegeven. Je mag gerust weten dat ik enorm teleurgesteld was. Er was geen sprake van vernieuwing, maar een verhaal was in een nieuw jasje gestoken en had een andere naam gekregen. Hoe bedoel je niet vernieuwend? Maar hoe prik je hier doorheen?