Het verboden woord ...

Soms heb je van die weken dat er opeens een aantal gesprekken over hetzelfde onderwerp gaan, terwijl je van te voren had bedacht dat het gesprek ergens anders over zou gaan, en er weken voorbij zijn gegaan dat dat onderwerp geen onderwerp van gesprek was. Vorige week was zo’n week. Met prachtige, inspirerende ontmoetingen, die me weer duidelijk maakten dat hier veel meer over gesproken mag, nee moet, worden. Dan komen we samen verder.

Wat dat onderwerp dan was? Hm, dat is een goede vraag. Met de mensen waarover ik over dit onderwerp sprak, was dat ook onderwerp van gesprek. Benoem je dit nu wel of laat je dat achterwege? Vertel je hoe jij erover denkt, hoe het voor jou voelt? Of omzeil je het? Word ik nog wel serieus genomen als ik het woord gebruik. Leest misschien wat cryptisch, maar zulke dilemma’s roept het blijkbaar wel op. Dat past ook naadloos bij de veranderende wereld waarin we leven.

Dachten we eerst dat we in een wereld leefden waarin de mens geen enkele invloed heeft op het leven dat hij leeft, dat hij het daar maar mee te doen had, en dat er niets anders is tussen hemel en aarde dan dat wat zichtbaar is, ervaringen en onderzoeken laten zien dat het anders is. En dat is wennen. De mens heeft blijkbaar wel invloed op zijn leven en er is meer waar te nemen dan dat wat direct zichtbaar is. We zitten middenin een heuse paradigmashift! En dat vraagt nogal wat van ons mensen: anders kijken naar de wereld om ons heen, anders ervaren van de prikkels die we krijgen, andere informatieverwerking.  We worden zelfs anders gebouwd om dat ook te kunnen (denk aan de nieuwetijdskinderen). Op de een of andere manier verschijnen er ook steeds meer boeken, artikelen en tv-programma’s over dit thema. Er beweegt dus iets.

Enfin, terug naar het begin, wat was het onderwerp van gesprek. Nou, daar komt ‘ie: spiritualiteit, en dan met name in de zakelijke omgeving. Business spiritualiteit wordt het ook wel genoemd. Een woord dat nog door veel mensen wordt geassocieerd met alternatief, met geitenwollen sokken in sandalen, met zweven, en met al mediterend zorgen voor verlichting zonder daar al te veel voor te hoeven doen, met weinig omzet. In de zakelijke omgeving is spiritualiteit daarom bijna als een verboden woord. Dat leek tenminste zo. Maar dat is dus aan het veranderen. Meer of minder gedwongen door de huidige crises op allerlei gebieden. Gedrag dat vroeger hielp om door dit soort situaties heen te komen, faalt tegenwoordig. We gaan, moeten, op zoek naar nieuwe mogelijkheden. En spiritualiteit krijgt daardoor een andere lading en wordt zo langzamerhand meer gezien als bewust zijn of bewustzijn en een manier om wel resultaat te boeken. Kijk maar wat er gebeurt als iemand meer in verbinding met zichzelf komt. Of als een organisatie her-ontdekt waarvoor het ooit was opgericht en dat bewustzijn op elk hierarchisch niveau wordt bestendigd. Het werkt!

En wat werkt, daar moet toch over gesproken mogen worden. Hoe meer mensen daar profijt van hebben, hoe beter het is voor ons allemaal. Helpt het dan om een ander woord te gebruiken in plaats van spiritualiteit? En als dat zo is, welk woord dan? Moet er een ander woord bedachte worden dat met positief elan in de zakelijke omgeving gebruikt kan worden!? Of maken we met elkaar spiritualiteit een woord dat ‘hot’ is en staat voor bewust zijn, verbinden, oplossen en resultaat behalen?! Maar goed, what’s in a name? Laten we het gewoon doen, bewust zijn! Samen! Dan komen we verder.

Hartelijke groeten van Helma

16 januari 2012